Bye Bye Jordan

Geplaatst op 11 augustus 2013 door Inge in Jordanië, Petra

De tijd in de Jordanië vloog weer om en voor ik het wist was het alweer mijn laatste werkweek. Na een afscheidsetentje met de expat-staff, afscheid (taart) lunch met mijn team en een afscheid speech op de allerlaatste werkdag zat het er dan echt op en werd het tijd om toch iets meer van de regio te zien.

Na een paar heerlijke dagen in Jeruzalem (daarover later meer) hebben we ons in het zeer interessante verkeer van Jordanië gewaagd en een auto gehuurd. Al binnen een half uur werd het ons duidelijk dat wij als toerist in Jordanië geen problemen van de politie hoefde te verwachten, we waren namelijk op weg naar huis een klein beetje verdwaald (ja die kriebels op die bordjes lijken toch allemaal wel heel erg op elkaar) en Andries vroeg in zijn beste Arabisch de weg aan de verkeerspolitie, als reactie hierop stapte de agent op zijn motor en escorteerde ons zo’n 20 minuten door de stad naar ons huis toe, dat noem ik nog een dienstverlening.

De eerste bestemming werd Petra, de bekendste toeristische trek plaats van Jordanië. Deze historische rots stad was ooit nog deel van de zijderoute, dat we toch na 1 ½ jaar weer op deze route belanden was wel bijzonder.
Na 6 maanden Afrika en veel in de taxi in Amman waren we wel aan de Jordanese rijstijl gewend, gewoon goed opletten en er van uit gaan dat iedereen en dan ook echt iedereen zich als een idioot gedraagt. De prachtige maar helaas niet zo snelle King’s “Highway” bracht ons door prachtige kloven, kleine dorpjes, hulpvaardige bevolking als we de weg weer eens kwijtwaren en een dynamiet-explosie naast de auto uiteindelijk na zo’n 8 uur in Petra.
Te laat om er nog bij daglicht in te gaan maar die avond was er een speciale candlelight toer, de hele siq (nauwe kloof van zo’n 2km die naar Petra leidt) was alleen verlicht met kaarsen en aan het einde kwam je bij het kaarsverlichte Treasury uit, het (vonden wij) mooiste en bekendste bouwwerk van Petra. Daar aangekomen was er een verhalenverteller en traditionele muziek en natuurlijk thee. Het was wel heel bijzonder om Petra bij kaarslicht te zien, helaas waren er natuurlijk weer mensen die luidkeels moesten praten en foto’s met flits maken, dat verpeste wel een beetje de hele sfeer. Op de terugweg hadden we lekker getreuzeld zodat we bijna de hele siq voor ons zelf hadden. In de donkere nacht met alleen kaarslicht door de kloof lopen was wel een hele bijzondere ervaring.

De volgende ochtend zouden we eigenlijk doorgaan naar Wadi Rum maar we konden toch echt niet gaan zonder Petra bij daglicht gezien te hebben, dus om half 7 er in, heerlijk rustig zonder grote groepen toeristen en nog niet zo heel erg warm. Helaas was buiten de erg goed behouden Treasury de rest van Petra vrijwel een ruïne, maar toch bleven de immens grote bouwwerken indrukwekkend. Als je je bedenkt wat dit ooit voor een stad geweest moest zijn, en er ligt nog veel meer verborgen wat nog niet ontdekt is.

Na een verfrissende duik in het zwembad werd het tijd om door te gaan naar Wadi Rum, volgends vele een van de mooiste woestijnen ter wereld en natuurlijk de plek van Laurence of Arabia.

We wilden eerst een vier uur durende kamelentocht maken maar daar toch maar van afgezien en een jeeptoer gemaakt. En ja, het was inderdaad erg mooi, rotsen die op een soort druipsteen leken, grillige bergen, zandduinen, kloven en nog veel meer. ’s Nachts in een bedoeïnen kamp geslapen, nee niet authentiek natuurlijk maar op je kleedje in de donkere woestijn zitten blijft speciaal, zoveel sterren zie je toch echt niet in Nederland.

In de ochtend zo’n 1 ½ uur op de kameel (ja soms moet je die dingen toch echt doen hoor) terug naar het dorp. Andries als ene echte bedoeïn met z’n keffiyeh (Arabische hoofddoek) op, tja af en toe de super toerist uithangen moet ook.

Hoewel we hier graag wat langer gebleven waren moesten we toch echt weer terug naar Amman. Op de terugweg nog even het oude kruisvaarderskasteel in Kerak bezocht, een van de mooiste en best bewaarde ter wereld.

Ondanks dat het soms onmogelijk lijkt in het Jordanese verkeer hebben we de auto weer netjes zonder een krasje terug gebracht. Tja als je Lesotho overleeft kan je veel aan!

Thuis alles weer in de backpacks gepakt (beetje proppen maar het lukte) en toen werd het toch echt tijd om Jordanië te verlaten en weer even terug te gaan naar ons koude kikkerlandje. Super luxe door een taxi van mijn werk op het vliegveld afgeleverd, zo kwam er weer een einde aan een bijzonder en van te voren niet voorspeld avontuur.

Wees niet ongerust, het avontuur is voor ons nog lang niet afgelopen. Mijn huis staat weer te huur, interesse? In Oktober vliegen we weer terug naar Zuid-Afrika. De Hilux ophalen en verder wel weer zien waar de toekomst ons brengt.

Jeruzalem »

« Twee jaar en een dag reizen