Tofo, Barra, Tofo

Geplaatst op door Inge in Mozambique, Tofo

Ja ja, we lopen een klein beetje achter met het bijhouden van onze avonturen. Dus nu een stukje over november maar voor al onze trouwe lezers, Happy New Year!!!! Wacht niet met dromen over als, maar durf de stap te zetten en zie wat de toekomst je brengt!!

Waar waren we ook al weer, ja in Maputo. Alles was weer ingepakt, dus we waren weer klaar om te gaan rijden. Rudy was die morgen naar het vliegveld gegaan en in plaats van Rudy hadden we nu Kim op de achterbank. Een Nederlandse vrouw die we in Maputo waren tegengekomen.

OnderwegNa even zoeken naar de snelweg en het drukke verkeer in Maputo hoopten we toch vlot door te kunnen rijden om Tofo nog te halen die dag. Helaas dacht die vriendelijke politieagent 10km buiten Maputo daar anders over. We werden gestopt, papieren laten zien, en omdat alles toch wel in orde was bedacht hij maar dat het verboden was om bagage op de achterbank te hebben. Dat gaat geld kosten, maar we waren al gewaarschuwd en betaalden niet meteen de prijs die hij wilde (1000 Meticais, zo’n 25euro), na even treuzelen en niet geïntimideerd door zijn waarschuwing dat we terug naar Maputo moesten om te betalen, kwam de al verwachte vraag “hoeveel kunnen jullie missen dan?” Nou wij vonden 100 meticais (2,50) wel genoeg, dat was het gelukkig ook. Dus papieren weer terug en we konden weer verder.

Rijden in Mozambique is een ervaring op zich, de “snelweg” leidt door allemaal dorpjes en gehuchten, dus om de haverklap moet je weer terug naar 60 km/h, te hard rijden laat je echt wel door de extreme hoeveelheid politiecontroles onderweg. Gelukkig werden we maar een keer aangehouden die dag anders waren we er nu nog niet geweest.

Tipo Tinto!!!Tofo gingen we niet meer halen die dag, maar Kim had over een hele leuke plaats onderweg gehoord, Quissico, waar een mooie Eco Lodge moest zijn. Na de afslag moesten we nog een paar kilometer over een zandweg, langs (wat toeristen zo mooi vinden) authentieke rieten huisjes, over een brug die toch echt betere tijden gehad, en uiteindelijk kwamen we bij de lodge. Een supermooie plek aan een meer met (voor het oog) geen bewoning er omheen. Het was alleen wel heel erg rustig, er was namelijk echt helemaal niemand. Toch maar het nummer gebeld wat er hing om te melden dat we er waren. Onder het wachten maar aan een verdiende Tipo Tinto (lokale rum) met cola gegaan met uitzicht op een prachtige zonsondergang.

Zonsondergang in QuisicoHier zijn we nog een dag gebleven, niemand had haast en het was wel echt een super mooie plek. Ondanks dat er geen water was en je emmers water uit het meer moest halen om de wc door te spoelen, ja heel ecologisch.

 

Greyfish en koksnotenToch maar weer op weg gegaan,want we wilde wel graag naar Tofo. Hier zonder problemen aangekomen en een slaapplek gezocht. Tofo is de toeristen hotspot van Mozambique en we hadden dan ook wel hoge verwachtingen, helaas viel het een beetje tegen. Het weer was mooi, het strand op 20 meter, de zee blauw en niet te koud, maar we miste toch een beetje de vibe die we verwacht hadden (ja ja, we zijn verwent) dus na een weekje (waar we toch wel heel wat gezellige avonden met Kim beleeft hebben) zijn we weer verder gegaan.

BarraDitmaal geen verre rit maar 20km verderop naar Barra. Na mijn 4×4 kunsten in het zand te hebben geoefend kwamen we aan bij de camping. We hadden een afgelegen plek verwacht zonder iets om ons heen, helaas bleek het te stikken van de dure lodges die helemaal leeg waren, maar wij hadden toch echt wel het mooiste uitzicht, op een klif, uitkijkend op de baai stonden we helemaal alleen op de camping, heerlijk. Helaas waren ook hier, net zoals in Tofo, de bracelets verkopers, ruim aanwezig. Nee jongens we hoeven echt geen mooi Mozambikaanse “kunst”, of een armbandje of wat dan ook. Wel kwam er elke ochtend een vrouw met vers brood en mango’s, ja zij was wel welkom natuurlijk.

Hier hebben we een week gerelaxt, nog een dag gedoken met helaas super slecht weer en nog een avondje zitten borrelen met een Nederlands gezin wie we bij het duiken tegen kwamen.

ChillVoor we het wisten was er al weer bijna een maand voorbij en werd het tijd om ons in de bureaucratie te storten om een nieuw visum aan te vragen. Dit moest in Maxixe, maar het was het handigst om vanuit Inhambane de ferry te nemen dan om 100km heen en weer te rijden. Dus een nachtje in Inhambane gebleven, waar het ’s avonds op de boulevard erg gezellig werd met vrouwen met grote koelboxen met drinken etc. De volgende dag op de ferry, gelukkig zijn we wat gewend en kunnen we zwemmen maar de houdbaarheidsdatum was al wat decennia geleden verlopen, naar het immigratiekantoor. Dat viel eigenlijk heel erg mee, natuurlijk kan er geen lachje van af, word er niks uitgelegd en moet je in de rij om een papiertje aan te vragen, dan weer in de rij om het papiertje te krijgen, in de rij om het papiertje in te leveren en weer in de rij om te betalen en je ontvangstbewijs te krijgen, maar toch, we hadden erger verwacht. Wel duurt het 5 dagen om een stempel in ons paspoort te zetten. Dus, omdat we toch in de buurt waren en we moesten wachten weer terug naar Tofo.

Manta reefDitmaal niet in Tofo zelf verbleven maar in Tofinho, zo’n 15 minuten lopen, veel relaxtere sfeer en een heerlijke beschaduwde camping. Tofo is de plek om te duiken, voornamelijk bekend door zijn walvishaaien (ja hele, hele grote haaien maar planktoneters dus ongevaarlijk voor mensen) en manta roggen. Dus wij een goede duikschool opgezocht en een supermooie duik gemaakt. We wilden heel graag naar Matna Reef (in de top 10 duik sites ter wereld), maar dat was eigenlijk te diep voor ons, we konden kiezen om een adventure dive te maken daar heen of om onze advanced te halen waarmee we tot 30 meter kunnen duiken, omdat de eerste duik super positief was en we allebei nog geld hadden van onze verjaardagen, leek ons dat een goede besteding daarvoor.
Whale shark!Vijf super mooie duiken gemaakt, en zelfs nog met een walvishaai gezwommen (ja die beesten zijn echt enorm groot). Het duiken hier gaat vanaf rubberboten vanaf het strand, en het is elke keer weer een ervaring om op open zee te komen, nee niet mijn hobby om op de rand van een rubber bootje over de vrij hoge golven te stuiteren. Maar het is echt de moeite waard, superveel vissen, en door de fish id cursus die we voor onze advanced gedaan hebben herkennen we ze nu ook beter, mooi koraal en ander onderwaterleven.

Andries heeft ook zijn surf skills weer wat opgehaald, ja hij kon het nog.

Surfer dude!!Ondertussen ons paspoort weer opgehaald, die lag netjes klaar bij immigratie. Ook het tijdelijke import permit van de auto moest verlengd worden, dus wij op zoek naar het kantoor in Inhambane. Toen we het eindelijk gevonden hadden kwam er meteen een vriendelijke engels sprekende man op ons af: “jullie komen zeker voor een stempel, kom maar mee.” Hmm, dat is vreemd, ambtenaren zijn echt nergens ter wereld vriendelijk en zeker niet in Mozambique, tsja het zal wel. Nou ons voorgevoel klopte want de vriendelijke meneer beweerde dat het 2860 Meticais zou moeten kosten (E70,-).
Gekkie de gekkoNou dat dachten we niet, we hadden net 400 betaald om ons visum te verlengen en aan de grens hing dat het gratis was. Nou daar gaan we weer, nee meneer wij denken dat dit niet klopt, ja nee dat is echt de prijs. Al vrij snel kwam de vraag, “maar wat kunnen jullie wel betalen dan?”, dan weet je 100% zeker hoe laat het is. Aangezien het Ministerie van Financiën aan de overkant was, stelden we op een gegeven moment voor om het daar na te gaan vragen, “sorry meneer, wij zijn maar toeristen en weten het niet, maar we hebben het gevoel dat het niet klopt, dus we gaan het voor de zekerheid even bij het ministerie navragen, en als het wel klopt dan spijt het ons heel erg en dan betalen we natuurlijk”. Ik heb nog nooit zo snel een Afrikaan een stempel zien zetten en ons uit het kantoortje zien werken, kijk zo doe je dat dus :-)

Uiteindelijk zijn we nog bijna 3 weken in Tofo gebleven, ja het was er toch wel relaxt. Voor kerst zijn we door gereden naar Vilanculos verder naar het noorden om daar kerst te vieren op het strand. Maar daarover later meer.



2 reacties op Tofo, Barra, Tofo

  1. Edwin zegt:

    Jullie ook een gelukkig nieuwjaar!

    p.s. Surfen is meer dan alleen een plank sjouwen. Iets met golven enzo ;)

  2. Andries zegt:

    En hard met je snuit op het bord of in het zand vallen, maar wel erg leuk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *