Kunming en Jinghong

Geplaatst op door Inge in China, Kunming

Kunming, de stad van de eeuwige lente. Nou, dat sprak ons wel aan voor Chinees Nieuwjaar. Omdat we niet in dezelfde situatie terecht wilden komen als in Beijing tijdens Golden Week (voor wie het niet meer weet: na een paar uur zoeken midden in de nacht in een tent op de 7e verdieping in een vergaderzaal terechtkomen) hadden we al ruim van te voren een hostel geboekt.

Om alle drukte te ontlopen een paar dagen voor Chinees Nieuwjaar aangekomen. Het was gelukkig wel weer wat warmer dan in Lijiang, overdag in de zon op het dakterras heerlijk vertoeven, ’s avonds wel weer de vesten aan helaas.
Kunming heeft van zichzelf niet zo heel veel bezienswaardigheden, maar is wel voor Chinese begrippen een wat rustigere stad met redelijk veel groen.

De eerste paar dagen Kunming wat verkend. Nog een erg gezellige avond gehad in een Chinese club. De Chinezen die hier komen zijn hier vooral om te laten zien hoeveel geld ze hebben, als je hier als blanke binnenkomt kan het, zoals wat ons overkwam, voorkomen dat je aan een tafel gevraagd word en onbeperkt kan drinken. Als je probeert weg te gaan is dat nog best een opgave, omdat iedereen je wel aan z’n tafel wilt hebben ;-) Normaal gesproken zijn wij niet van dit soort bars, luide muziek en iedereen zit aan een tafeltje te drinken en te dobbelen, maar deze avond was Marcus (Andries z’n Kung Fu maatje uit het klooster in Dali) jarig, dus gingen we gezellig mee.

De dag erna was het oudejaarsavond, wij dachten dat dat niks zou voorstellen, omdat Chinees Nieuwjaar niet zoals bij ons maar een avond is, maar officieel 15 dagen (3 dagen public holiday) maar toch hebben ze een soort van countdown. ’s Avonds naar een plein gelopen waar volgens het personeel van het hostel veel vuurwerk zou zijn, nou dat viel tegen, wel veel Chinezen, maar weinig vuurwerk. Toen we terug liepen zagen we heel mooi (bijna professioneel) vuurwerk aan het einde van de straat, dit ging vervolgens meer dan een uur achter elkaar door. Om 12 uur was er overal om ons heen vuurwerk (je wist af en toe niet waar je moest kijken).

Buiten veel vuurwerk, waar we al redelijk aan gewend waren, want dit mag in China altijd afgestoken worden en gebeurd ook veel met bruiloften, was er in Kunming niet veel speciaals te doen voor Chinees nieuwjaar. Ja ,vooral je verbergen in je hostel. Op straat rond het hostel was het heerlijk rustig, maar toen we dachten wel even naar het park te kunnen werden we begroet door nog 3 miljoen chinezen, ook de dierentuin is een populaire bestemming, dus die hebben we na een blik op de zeer drukke ingang maar overgeslagen.

Op een dag toch gewaagd om de beroemde West Hill bij het Dian Chi meer te beklimmen, de drukte viel mee maar onze verwachtingen waren toch iets te hoog. De klim omhoog (via heel veel trappetjes) was best aardig maar eenmaal boven had je uitzicht op Kunming (met toch best veel smog) en een stukje van het meer, verder veel Chinezen en kraampjes.

Omdat we Kunming wel gezien hadden en we smachtten naar lekker warm weer zijn we na zo’n dag of 10 naar Jinghong gegaan. Dit is de hoofdstad van Xishuangbanna in het zuiden van Yunnan tegen de grens van Laos. Het wordt omschreven als een slaperig stadje aan de Mekong rivier. Die omschrijving klopt wel redelijk, niet veel bijzonders te doen of te zien. Maar wel heerlijk warm, palmbomen overal en je kan mooi lopen over de boulevard langs de Mekong.

Het was nog steeds Chinees Nieuwjaar en vrij druk overal, dus hadden we heel slim iets geboekt van te voren. Maar de boeking was kwijt en het kwam er op neer dat we maar naar een ander hostel moesten gaan (die maar 1 nacht plek hadden) en het verder maar uit moeten zoeken. Ahhh, om dit soort dingen zijn we zo blij China te gaan verlaten. Gelukkig had Andries in z’n beste Chinees om de hoek nog een hotelletje gevonden die wel plaats had.

Verder in Jinghong niet zo veel gedaan, lekker een dag aan de Mekong gezond (niet gezwommen, dat is niet mogelijk), het bruine kleurtje moet natuurlijk wel een beetje terugkomen. En verder vooral weer even geacclimatiseerd aan het warme en vochtige weer.

Morgenochtend stappen we op de bus naar Laos, waar onze eerste stop Luang Namtha zal zijn. We hebben zo’n 3 weken voor we eind februari in Vientiane willen zijn om een huis te gaan zoeken.



4 reacties op Kunming en Jinghong

  1. Thomas van Veen zegt:

    Quote: “Normaal gesproken zijn wij niet van dit soort bars, luide muziek en iedereen zit aan een tafeltje te drinken”

    Goh, waar hebben jullie elkaar leren kennen dan?:)

  2. Inge zegt:

    Ik zal je iets duidelijker uitleggen hoe een Chinese Club er uit ziet. Een overvolle bar, meestal Chinese muziek (niet aan te raden), zo hard dat je jezelf geeneens kan horen, er word niet gedanst of gelopen (geen plek, staat vol met tafeltjes), niet gepraat (muziek te hard en iedereen zit te dobbelen) en er zitten vooral heel veel rijkeluiskindjes die het geld van pappa en mamma opdrinken. Geef mij dan maar de plek waar we elkaar hebben leren kennen ;-)
    Nog gefeliciteerd met je aankomende vaderschap.

  3. dE ROECk zegt:

    Niet veel biezonders te zien of te doen in Jinghong? Mijn brochure zegt : Thai minoriteeit,olifantenvallei, etnisich dorp Aini en gouden Boedhatempel.Is dit dan fout ?

  4. Andries zegt:

    Dag Chris,

    Klopt allemaal, maar de minderheid heb je ook in Laos, waar we daarna heen gingen, en in de olifantenvallei zul je veel moeite hebben een olifant te vinden. Etnische dorpen in China zijn vaak kermisattracties voor toeristen, i.p.v. echte dorpen. Ook gouden tempels tref je overal wel weer. Het is een kwestie van perspectief, het is er zeker erg leuk als je alleen daarheen en naar de omgeving gaat.

    Groeten,

    Andries

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *